Zachęcamy do wypadu na weekend do Otwocka, niewiele ponad 25 kilometrów od Warszawy. Ciekawą propozycją jest spacer śladem drewnianej architektury tego miasta, potocznie zwanej Świdermajerem. Sama nazwa, wymyślona podobno przez Gałczyńskiego, miała być nieco ironiczną, prześmiewczą formą zdefiniowania tutejszej mody na tego typu zabudowę. Wskazywała też na niemiecką inspirację.
Faktem jest, iż Otwock będący przed wojną uzdrowiskiem, mógł się poszczycić przeszło pół tysiącem drewnianych willi, które dziś zwiemy właśnie Świdermajerami. Już wtedy miasto było celem weekendowych wycieczek i spotkań warszawskiej inteligencji. Z lat świetności nie zostało wiele. Można jednak wciąż znależć kilka bardzo interesujących przykładów tej architektury, które będą główną osią naszej wycieczki.
Nie można w żaden sposób pominąć budynku zakładu-pensjonatu Gurewicza. Jest to największy otwocki Świdermajer, o pierwotnej powierzchni 2700 m. Budowany przez 15 lat, został otwarty w 1921 roku. Bardzo nowoczesny jak na owe czasy, posiadał własną kanalizację i bieżącą wodę. Miał być miejscem wypoczynku, sanatorium umożliwiającym odbudowę zdrowia. Otaczający go ogród był bogaty w rzadkie krzewy i kwiaty. Dziś możemy budynek podziwiać z zewnątrz. Znajduje się na rogu ulicy Armii Krajowej i Filipowicza. Istnieje duża szansa na remont, który w kolejnych latach przywróci mu dawną świetność. Warto udać się w tę stronę po zwiedzeniu okolic ulicy Kościelnej lub w drodze do Pałacu w Otwocku Wielkim.
Dużo więcej przykładów tego rodzaju architektury znajdziemy np w rejonach ulicy Kościelnej, tj. naprzeciw stacji, po drugiej stronie torów. Szczególnie ładnie prezentują się budynki na skrzyżowaniu tej ulicy z ulicą Kościuszki. Podobno w budynku na rogu mieściła się przed wojną kapela żydowska i odbywały się regularne koncerty. Tak też wyglądała prawie cała ulica Kościelna prowadząca do również zabytkowej stacji kolejowej. Była jedną z wizytówek Otwocka. Tuż przed torami na jej początku znajdziemy ruiny willi Julia, kiedyś jednego z piękniejszych budynków miasta dawnego inhalatorium. Tu też mieściła się pijalnia wody Motor.
Szereg drewnianych budynków będących wciąż w dobrym stanie, znajdziemy na biegnących od Kościelnej ulicach. Proponujemy udanie się w prawo (stojąc twarzą do kościoła) w ulicę Kościuszki, dalej przejście ulicy Chopina a później powrót do Kościelnej i udanie się drugą częścią ulicy Kościuszki w kierunku skrzyżowania z Samorządową i Czaplickiego. W tym miejscu na stosunkowo małym obszarze znajdziemy kilkanaście wciąż dobrze zachowanych drewnianych willi.
Jeżeli chcemy zaś poznać bliżej historię miasta i sam temat Swidermajerów musimy udać się do Muzeum Ziemi Otwockiej noszącego imię architekta i ojca tego typu zabudowy Michała Elwiro Andriollego. Mieści się ono na ulicy Gabriela Narutowicza 2. Jest to lokalizacja nieco na uboczu, jeżeli jednak wybraliśmy opcję wycieczki rowerowej lub poruszamy się autem, to sugerujemy odwiedzić muzeum w drodze do pałacu w Otwocku Wielkim.
Dużą zaletą jest też lokalizacja dworca kolejowego w Otwocku. Korzystając z niej możemy spokojnie udać się na nasz weekendowy spacer Kolejami Mazowieckimi, z którymi rower przewieziemy bez dodatkowych opłat.
Jako, iż w tym roku przypada równa 100 rocznica uzyskania praw miejskich przez Otwock, będziemy mieli możliwość uczestnictwa w szeregu ciekawych imprez, i tematycznych spacerów. Warto śledzić profil wspomnianego już muzeum. W najbliższy weekend spacer śladami otwockich synagog, a już w maju 27-29 zaplanowano kolejny Festiwal Świdermajer.
Jeżeli preferujemy aktywność fizyczną podczas weekendu, to w najbliższy, możemy wziąć udział w biegu wąskotorowym w Otwocku. Polecamy również obejrzeć pokaz jazdy samochodem parowem, czyli repliką ponad 200 letniej konstrukcji. Jej twórcą był Polak Józef Bożek. Warto poznać tę historię.
Zapraszamy do odwiedzin Otwocka już w najbliższy weekend, pociągiem z Warszawy to nieco ponad 30 minut jazdy.
